alarm

"Yarın bir şey yapacak değilim, bu yüzdendir ki saatimi kurmuyorum." dedi kendi kendine ve uzanıp yüzünü duvara döndü. Biraz düşünüp kendi kendine söylendi tekrardan:

"Fakat yarın, uyanmak istediğim zamandan bir saat öncesine kuracağım saatimi ki sevişmek için yeterli vaktimiz olsun..."

susuş

öyle çok düşünüyordum ki son zamanlarda, aklıma gelmeyen şey sayısı çok azdı. ne zaman biri bir şey söylese, "bu benimde aklıma gelmişti." diyesim geliyordu.

gelin görün ki, inanmayacaklarını bilerek susuyordum.

son

dalgın dalgın karşıya geçiyordu ki acı bir fren sesi duydu. kafasını çevirip bakmaya kalmadan bütün bedeninde büyük bir acı hissetti.

en son gördüğü şeyin ne olduğunu bile anlayamadan ölecekti, fakat en son duyduğu şey acı bir çığlık idi.

ti

koduğumun hayatını öylesine basite aldım ki bahsetmekten vazgeçmemem gereken her şeyi anlatmaz oldum. halbuki ne çok şey varmış üzerine saatlerce konuşulması gereken.

şimdiyse 3. satırımı yazabilmek için düşünüyorum da düşünüyorum...