keder

"niçin bu kadar üzgünsün?" diye sordu. dolu gözlerle, "çünkü sen, beni hiç bilmediğim bir yere götürdün." yanıtladı çocuk. "peki ya niçin bu kadar üzgünsün?" diye tekrar sordu.

"çünkü beni orada yalnız başıma bıraktın ve gittin."

öfke -2-

ince ince akan musluktan dolan bir bardak gibi, içinde usul usul yükselen bir ateş vardı. konuşacak olsa sözleri, bakacak olsa gözleri karşısındakini yakabilirdi. dimdik duruyor ve tek kelime etmiyordu. bastığı yerler alev alıyordu sanki. tüm bunları bilmeksizin kız sordu:

-iyi misin?
-evet.

komik

ve pek de trajik...