yapamaz sanıyordu... içinde bulunduğu ızdırap dayanılmaz olmasaydı asla da yapamazdı; fakat çektiği acı gözlerinden okunuyordu ve bu yüzden yapmalıydı.
zar zor kaldırdı kolunu. bir an için göz göze geldiler. "yapma" der gibiydi...
ancak yapamayacağını düşündüğünü yaptı ve tetiğe asıldı. ilk denemesinde beceremedi. öylesine takati yoktu ki...
bir sonraki seferde ise kulakları delip geçen bir ses yükseldi bir an için.
çok sevdiği atının bacağı kırıldığı için, onu vurmak zorunda kalmıştı...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder