ne çok şey gördüm, ne çok insan tanıdım. öyle ki, yoldan çıktım, hakikatten saptım, kendimden şaştım. gerçekleri erteleyip, zevk-i sefaya kandım. eğlendim, öylesine eğlendim ve bunun da sonuna dek gitmeye karar verdim ki şimdi neyzen'in beyitinde bahsettiğinden farklı olmayan bir adam oldum:
"bilmem ki nazlı yârim,niçin açmış gül erken.
zikrimi kaybettim ben,hayvan gibi gülerken."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder